Clementie met jezelf.
Het woord echoot nog in me na: clementie. Clementie hebben met jezelf.
Even de context.
We waren zaterdag naar het theater.
Cabaretière Janneke Jager (aanrader! nog overal te zien, Google maar!).
Met een bont gezelschap: mijn tante, haar vriendin de kunstschilder, en dáár weer de vriendin van. Die laatste bleek ik overigens nog te kennen ook!
Zij is de acupuncturist die ongeveer 18 jaar geleden door een simpele en aparte behandeling zorgde dat ik toch thuis kon bevallen: de behandeling zorgde ervoor dat mijn baby die in stuit lag nog op tijd draaide!
Hoe bijzonder om haar dan nu weer tegen te komen. Maar goed, ik dwaal weer eens af, da’s een heel ander verhaal! ?
Terug naar zaterdagavond.
Doordat die vriendin van die vriendin niet bekend was met mijn medische geschiedenis, kwam het hele kankerverhaal voorbij. Ik probeer dan zo beknopt mogelijk te vertellen over het circus wat ik doorliep in 2019.
Beetje luchtig ook (onmogelijk!).
En ik vertelde over de consequenties die het heeft voor mijn huidige leven.
Het is geen kwestie van: nu ben ik beter dus gaan met die banaan.
Mijn leven draait, door de tijd-vretende-opgedane-handicaps, om het vinden van tijd voor de dingen die ik wil realiseren. Onder andere mijn Happy Voice-werk!
En natuurlijk zit mijn grote vriend ADHD daarbij ook flink in de weg. Toegegeven. Maar ik neig vooral naar “het mezelf kwalijk nemen dat het (weer eens) niet lukt “.
Mijn lieve tante, die ik nooit tante noem, maar Loes, had het haarfijn door.
Ze zei: het is goed om clementie te hebben met jezelf, je leven is totaal veranderd.
Beng.
Clementie.
Clementie met jezelf.
Wat een mooie woorden!
Véél mooier dan het o zo veel gebruikte: ”lief zijn voor jezelf”, wat ik eigenlijk een beetje klef vind.
Clementie.
Ik heb het gelijk genoteerd in mijn telefoon.
Clementie.
Want mijn ADHD is reuze actief en zorgt er anders voor dat ik er pas weken later weer aan terug denk.
Clementie hebben met mezelf.
Het was alsof er door die woorden een soort rust neerdaalde over me.
Het is goed.
Het is gewoon goed.
Het is verdomme (excusez le mot) gewoon goed.
Ik doe m’n stinkende best.
En da’s genoeg.
Of ik nu van alles vergeet of aan van alles niet toe kom, het is goed.
Of ik nu bij het lanceren van mijn Zing geniet Week wél of niet denk aan iets posten op Instagram: het is goed.
Of ik nu wel of niet op tijd denk aan de herinnering aan mijn Facebook LIVE vanavond (én morgen!): het is goed.
Of ik nu op tijd mijn nieuwsbrief verstuur of niet: het is goed.
Want ik heb clementie met mezelf.
Clementie met mezelf haalt alle frustratie "out of the equation”.
Clementie met mezelf laat de stress-ballon van aan-alles-willen-moeten-denken in één keer leeg lopen.
Beng.
Het voelt als een ommekeer.
Clementie hebben met mezelf.
Naast de lach van de voorstelling, vind ik het de winst van de avond!
Of van het jaar misschien wel.....
Of van het jaar misschien wel.....
(En natuurlijk ben ik ook benieuwd naar jouw verhaal: heb jij clementie met jezelf eigenlijk?)